....

سلام. قضاوت خيلي خوبه ..مخصوصا تنهايي به قاضي رفتن و نتيجه گيري كردن

اعتماد داشتن هم خيلي مهمه مخصوصا تو سختيها و گرفتاريها

صبر هم يه چيز خوبه

اينا رو نميگم كه گله كرده باشم. اينا رو ميگم تا بدوني وقتي پا تو يه راهي ميذاري بايد توش ثابت قدم باشي. يا به يه چيزي اعتقاد داري يا اصلا قبولش نداري. اگه قبولش نداري كه هيچي اما اگه قبولش داري بايد بدوني چرا و چجوري بايد ادامش بدي. گاهي وقتي با سرعت به سمت كسي ميدوي وقتي بهش ميرسي ديگه نايي نداري ك حرف بزني كه بتوني كنارش پا به پا بياي . گاهي هم اونقدر دير ميرسي كه بودنت هميشه بد تعبير ميشه و كسي تحويلت نميگيره وتازه همه حرفها و كارات هم برعكس تعبير ميشه.

مثل آش كه وقتي خيلي داغ باشه دهنتو ميسوزونه و اگه سرد بشه دلتو ...چون اصلا بهت مزه نميده. وقتي بشيني تو جاده عشق دو دو تا بكني ديگه بايد اسم عشق رو از روش برداري . بايد خيالتو از هر چي اسم عشقه برداري...چون عشق اين نيست...يه حس هيجانيه كه يهو مياد و فروكش ميكنه و مثل آتش فشان همه جا رو با خاكستر پر ميكنه

روزاي سختي رو ميگذرونم ...خيلي سخت...بيشتر از همه عمرم...درست خاطرات گذشته ها برام زنده ميشه و حس ميكنم اضافيم.حس ميكنم سايه اي بيش نيستم و واقعا توي يه رودرواسي ساده و احساسي موندي

اينكه هر روز واژه چتر و مزاحم و دوس نداشتن رو بشنوي اصلا خوب نيست.....اصلا خوب نيست

اينكه هرروز ترس از دست داده شدن داشته باشي خوب نيست.

اينكه حسات به طرفت منتقل نشن خوب نيست

اينكه تو سختي ها و اوج فعاليت كاريت هر روز تنها تر از قبل شي باز هم خوب نيست

اينكه تو اين طوفان مهيب تك درختي براي پناه نداشته باشي واقعا خوب نيست

اينكه حس بي پناهيت توام بشه با روزهاي تلخ و سخت اصلا اصلا اصلا خوب نيست

و حالا من تنها تر از هميشه هستم با كوله باري از حرفهاي گفته و نگفته و ترازويي كه منو قضاوت ميكنه

الان خوبم...